এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৭
শ্ৰীমদ্ভগৱদগীতা
তাহাৰ কথাৰ তত্ত্ব জানিলাহা কেনমত
ইটো কথা আতি অদভূত॥২৪৩
কৃষ্ণে বোলে হে অৰ্জ্জুন মোহোৰ তোমাৰ পুনু
বহুজন্ম বহি গৈল আগে।
অবিদ্যা শক্তিত থাকি আন নজানাহা সখি
জ্ঞান আৱৰিল মহাভাগ॥
অজ জন্ম নাহি যাৰ স্বৰূপত নিৰাকাৰ
স্বেচ্ছায়ে শৰীৰ ধৰো আমি।
প্ৰকৃতিৰ অধিষ্ঠান এতে লুপ্ত নাহি জ্ঞান
যিটো মায়া তাৰো অন্তৰ্য্যামী॥২৪৪
পূৰ্ব্বে যত হৈয়া আছে হৈবেক যতেক পাচে
পূৰ্ব্বাপৰে জানো ধনঞ্জয়।
স্বৰূপ নজানি লোকে মনুষ্য বোলয় মোকে
আৰো বোলে দৈৱকী তনয়॥
অব্যক্ত অনাদি আমি এতেকে জানিবা তুমি
চিৰন্তন ব্ৰহ্ম নিৰাকাৰ।
মায়াক আশ্ৰয় কৰি মৎস্য কূৰ্ম্ম ৰূপ ধৰি
যুগে যুগে হওঁ অৱতাৰ॥২৪৫
পুণ্য যেৱে নষ্ট গৈল অধৰ্ম্ম প্ৰৱল ভৈল
তেৱে মই হওঁ যে প্ৰকাশ।
ধৰ্ম্মক থাপন কৰি অধৰ্ম্মক দূৰ কৰি
দুৰ্জ্জন জনক কৰো নাশ॥
