সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৬৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫৯
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

বিভূৰ্তি বিস্তৰ হোক কৰয় অন্বেষ।
পাষণ্ড গুৰুৰ স্থানে লৱে উপদেশ॥
কুমন্ত্ৰক লৈয়া তাতে কৰয় বিশ্বাস।
কিঞ্চিতেক ছিদ্ৰে সমূলঞ্চে হৱৈ নাশ॥ ১১৪৬
অৰ্থৰ নিমিত্তে কৰ্ম্ম কৰয় বিস্তৰ।
সুখৰ নাহিকে লেশ দুখ মাত্ৰ সাৰ॥
প্ৰগল্‌ভ বোলয় শাস্ত্ৰ জানো অনুষ্ঠান।
মোতপৰে পূজাবিধি নজানয় আন॥১১৪৭
মদ্য মাংস ৰুধিবে পূজয় দেৱতাক।
তাক খাই কৃতকৃত্য মানে আপোনাক॥
এহি মন্ত্ৰ সাধি মই দেৱক পুজিবো।
ধন ধান্য ঐশ্বৰ্য্য শ্ৰী ৰাজ্যক লভিবো॥১১৪৮
এহিমতে পোষে মূঢ়ে পুত্ৰক ভাৰ্য্যাক।
লগতে আছয় মৃত্যু নেদেখয় তাক॥
পুত্ৰ পিতা মাতা যে আগত মৰি যায়।
আপোনাৰ মৃত্যুক নেদেখে মোহ পাই ॥১১৪৯
এহিমতে ক্ষুদ্ৰ দেৱ পূজে নিৰন্তৰ।
মৃত্যুকালে চিন্তা ভয় পাৱয় বিস্তৰ॥
হা হা পুত্ৰ ভাৰ্য্যা ধন গৃহ সমন্বিতে।
সব ৰহে মোক মাত্ৰ নেয় যমদুতে॥১১৫০
মোৰ পুত্ৰ ভাৰ্য্যা ধন ধান্য কোনে খায়।
মৃত্যুকালে আৰো চিন্তা পৰিমিত নাই॥