পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৪১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩১
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

এবে হেন কৰা নাথ দেৱ দামোদৰ।
মোৰ কেশে ধৰি নিয়া পদে বন্দী কৰ॥
তুমি বিনে মই যেন নজানোহো আন।
শৰণে পশিলো ৰক্ষা কৰা ভগৱান॥১০১৭
কৃষ্ণে বোলে ধনঞ্জয় শুনা মোৰ কথা।
চতুৰ্দ্দশে কহিলোহা গুণৰ ব্যৱস্থা॥
পূৰ্ব্বে কহিলোহো ত্ৰয়োদশ অধ্যায়ত।
প্ৰকৃতি পুৰুষ যোগে চৰাচৰ যত॥১০১৮
প্ৰকৃতি পুৰুষ দুই জন স্বতন্ত্ৰৰ।
যেনমতে তাৰ হাত এৰাইবোহো নৰ॥
সংসাৰ বিচিত্ৰ হেন হোৱে গুণবশে।
তাহাকে প্ৰপঞ্চি কহিবোহো চতুৰ্দ্দশে॥১০১৯
আৰ গোপ্যজ্ঞান কহো পৰম উত্তম।
জ্ঞানে তপে কৰ্ম্মে যোগে যাক নোহে সম॥
বিজ্ঞানক জানি ঋষিগণে পাইলা পাৰ।
শুনিয়োক কহো জ্ঞান ৰহস্যৰ সাৰ॥১০২০
যাহাক জানিলে জন্ম মৃত্যু নাহি আৰ।
সদৃশ গতিক পায়া তৰয় সংসাৰ॥
কৃতকৃত্য হোৱৈ মোৰ স্বৰূপক পাই।
প্ৰলয়ৰ দোবে তাক চুয়ো যে নাপায়॥১০২১
আন যত লোকেসে মোহোত হোৱৈ লয়।
কল্পান্তেযোে ভক্তসবে মোতে প্ৰবেশয়॥

১৬