পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২১৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০৩
শ্ৰীমদ্ভগৱদগীতা


টোৰৰ হোৰৰ নূপুৰ বাজে।
কনকৰ পীত বসন ৰাজে॥৮৭৭
মেঘ ফুটি যেন চন্দ্ৰ প্ৰকাশে।
ঈষত কটাক্ষে যেহেন হাসে॥
আজানুলম্বিত এ ভুজ চাৰি।
শঙ্খ চক্ৰ গদা পঙ্কজধাৰী॥৮৭৮
সুন্দৰ নাসা বদনাৰবিন্দে।
চন্দন তিলক চন্দ্ৰক নিন্দে॥
প্ৰফুল্ল কমল দল নয়ন।
কুন্দকলি সম শোভে দশন॥৮৭৯
ভ্ৰূৱ কামচাপ সম বিশেষ।
ইন্দ্ৰনীল শ্যাম আকুঞ্চ কেশ॥
মৈৰা পুচ্ছে শোভে সুন্দৰ জটা।
বিদ্যুত সম কুঙ্কুম ছটা ॥৮৮০
অৰুণ বৰ্ণ নখচন্দ্ৰ জ্যোতি।
ৰাতুল চৰণ প্ৰকাশৈ আতি॥
পদ্ম নৱকোষ দুখানি পাৱ।
ধ্বজ বজ্ৰ পদ্ম অঙ্কুশ যব ॥৮৮১
মোহন সুন্দৰ দশন আতি।
দেখাইলা মুখ অৰ্জ্জুনক প্ৰতি॥
কৃষ্ণে বোলে আৰো নকৰা ভয়।
প্ৰসন্ন ভৈলো দেখা ধনঞ্জয়॥ ৮৮২