এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০০
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
অস্তেষপুৰক দেৱৰ বুলিয়া
দ্ৰৌপদীয়ো নেই ডাকি।
ৰাজভাৰ্য্যা বুলি তভো আজ্ঞা মানা
মিছায়ে ভয়ত থাকি
নৃপতি পাঞ্চয় সেৱকৰ নয়
দূতকৰ্ম্মে চলি যায়।
ৰাজা যুধিষ্ঠিৰ অধম শৰীৰ
তাহাৰ বন্দিল পাৱ॥৮-৬৭
অপৰাধ ঘোৰ তোমাক কৰিলো
সিকাৰণে কৰে তাপ।
যত দোষচয় ক্ষমা কৃপাময়
চৰণ পশিলো বাপ॥
পিতৃৰ কোলাত থাকি অপৰাধ
শিশু যত দোষ কৰে।
মূত্ৰ বিষ্ঠা এৰে চৰণ প্ৰহাৰে
তথাপি দোষ নধৰে॥৮৬৮
তুমি ভক্তপ্ৰিয় দীন দয়াময়
ত্ৰিলোকত সৱে কহে।
নানাবিধ কৰি উপদ্ৰৱ কৰে
তথাপি মেদিনী সহে॥
পুত্ৰে যে বাপক মন্দ লাগি দেই
তভো লাগে সহিবাক।
