পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৮৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৮
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

অনিষিদ্ধ ঋতুকালে আপোন ভাৰ্য্যাত।
পুত্ৰ হেতু সঙ্গমত কৰে বিন্দুপাত॥
সেহি বন্দু মোহোৰ বিভূতি জানা সখি।
সৰ্পৰ মধ্যত মই জানিবা বাসুকি॥৭৭২
তাক সৰ্প বোলে এক শিৰ পেটে চলে।
যাহাৰ বিস্তৰ শিৰ তাক নাগ বোলে॥
নাগৰ মধ্যে মই অনন্ত যিজন।
যাৰ ভোগে শয্যা মই কৰোহো শয়ন॥৭৭৩
জলৰ মধ্যত মোক জানিবা বৰুণ।
পিতৃগণ মধ্যত অৰ্য্যমা মই পুন॥
দণ্ড পল কৰি মই কৰোহো নিয়ম।
তাহাৰ মধ্যত মই যাক বোলে যম॥৭৭৮
সংসাৰত পৰম বৈষ্ণৱ আছে যত।
প্ৰহ্লাদ মোহোৰ ৰূপ দানৱ কুলত॥
দণ্ড পল কৰি ৰাত্ৰি দিন ক্ষয় কৰে।
লোকৰ আয়ুস হৰো কাল নাম মোৰে॥৭৭৫
সিংহৰূপ মই যত আছে মৃগগণ।
ৰত্নমধ্যে মই যাক বোলয় কাঞ্চন॥
বেগৰ মধ্যত মই বায়ুবেগ যিটো।
মইসে গৰুড় পক্ষী বিনতাৰ সুত॥৭৭৬
যত মৎস্য আছে মানে জলৰ ভিতৰ।
তাৰ মধ্যে মোৰ ৰূপ জানিবা মগৰ॥