সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৮৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৬
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

যদি বোলা অনেক কহিলো যদুৰায়।
যতেক শুনোহো আৰে তৃষ্ণা বাঢ়ি যায়॥
কৃষ্ণে বোলে মোহোৰ কথাত ৰতি যাৰ।
আন বস্তু কিবা দিবো আপুনি তাহাৰ॥৭৬১
তুমিসে পৰম প্ৰিয় সখি মোৰ প্ৰাণ।
কহো মুখ্য বিভূতিক হুয়ো সাৱধান॥
সকল প্ৰাণীক মই আত্ম অন্তৰ্য্যামী।
শুভাশুভ ফলদাতা সাক্ষীৰূপ স্বামী॥৭৬২
যিটো মই স্ৰজো পালো কৰোহো প্ৰলয়।
ইটো মোৰ বিভূতি জানিবা ধনঞ্জয়॥
দ্বাদশ আদিত্য মধ্যে জানিবা অৰ্জ্জুন।
বিষ্ণুৰূপে মই থাকো বোলয় বামন॥৭৬৩
সূৰ্য্যৰূপে মই জ্যোতিমন্ত আছে যত।
মৰীচি মোহোৰ ৰূপ বায়ুৰ মধ্যত॥
যতেক নক্ষত্ৰগণ আছে আকাশৰ।
তাৰ মধ্যে মোৰ ৰূপ জানা শশধৰ॥৭৬৪
চাৰিয়ো বেদৰ মধ্যে যাক বোলে সাম।
দেৱৰ মধ্যত মই ইন্দ্ৰ যাৰ নাম॥
ইন্দ্ৰিয়ৰ মধ্যে মই যাক বোলে মন।
প্ৰাণীৰ জ্ঞানৰ শক্তি যিগোট চেতন॥৭৬৫
দ্বাদশ ৰূদ্ৰৰ মধ্যে মইসে শঙ্কৰ।
যক্ষ ৰাক্ষসৰ মধ্যে মই ধনেশ্বৰ॥