এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫৬
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
নুখুজিলে তাক কৰোহো কল্যাণ
যদি নকৰয় ইচ্ছা।
শ্ৰদ্ধাভাৱে ভজে নানা দেৱ পূজে
সিয়ে পূজা হোৱে মোৰে।
যত দেৱ পুনু সবে মোৰ তনু
কিন্তু বিধি এৰি কৰে॥৬৬৩
যেন একগোট বৃষ উপযোগ্য
সমস্ত লক্ষণে পাই।
নীলবৰ্ণ হয় বৃষক যুৱাই
কিন্তু তাৰ শিস্ন নাই॥
ৰত চৰাচৰ সমন্তে ঈশ্বৰ
বস্তু নাহি মোত বিনে।
আন দেৱ ৰূপে মোক্ষক নেদেওঁ
বিধিহীন সিকাৰণে॥৬৬৪
মই পূৰ্ণব্ৰহ্ম জগত ঈশ্বৰ
আন যত সবে জীৱ।
ব্ৰহ্মা ৰুদ্ৰ আদি সবে উপজয়
মই অজ সদাশিৱ॥
অগ্নিৰ স্ফুলিঙ্গ স্থুল অগ্নি হন্তে
যেন বাহিৰাই যায়।
কালে মগ্ন যায় নিৰ্ব্বাণক পায়
পুনু আসে পূৰ্ব্ব ঠাই॥৬৬৫
