পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৬৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫৬
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

পতঙ্গ বিহঙ্গ যত প্ৰাণী।
সবাতো ভয় ব্ৰহ্ম জানি॥
যেনমতে মইসে সকল।
কহো তাক শুনা মহাবল॥৬৫১
তপ জপ যজ্ঞ মহাদান।
শ্ৰদ্ধা মন্ত্ৰ নিয়ম বিধান॥
স্ৰুৱ স্ৰুচ অগ্নি হোম ঘৃত।
মই বিনে নাহি কদাচিত॥৬৫২
জগতৰ মই পিতা মাতা।
সবাৰো কাৰণ বীজদাতা॥
বহু জানিৰাৰ জ্ঞান মই।
পৱিত্ৰৰূপে মোকেসে কয়॥৬৫৩
ঝগ্ যজুঃ সাম বেদ তিনি।
মোহোৰ মুখৰ সবে বাণী॥
বেদৰ প্ৰণৱ যাক বোলে।
সূক্ষ্মৰূপ মোহোৰ কেৱলে॥৬৫৪
সুহৃদ সোদৰ প্ৰভু স্বামী।
গতিদাতা সাক্ষী অন্তৰ্য্যামী
স্ৰজো পালো কৰোহো সংহাৰ।
মোত বিনে নাহি কিছু আৰ॥৬৫৫
চন্দ্ৰৰ সুৰ্য্যৰ যত প্ৰভা।
সবে জ্যোতি মোৰেসে জানিবা॥