সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১২৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৪
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

অৰ্জ্জুনে বোলন্ত জ্ঞানী মাত্ৰে গতি পাৱে।
আৰ তিনিজনে তাৰ সংসাৰ নেৰাৱে॥ ৪৬৭
কৃষ্ণে বোলে সখি কিনো কহা বিপৰীত।
ভক্তৰ সংসাৰ ভয় নাহি কদাচিত॥
জ্ঞানী ৰোগী জিজ্ঞাসয় অৰ্থে যাৰ মতি।
চাৰিও মহন্তে সখি নিষ্ঠে পাৱে গতি॥ ৪৬৮
ভকত উদাস দক্ষ সবে মোক্ষ ভাগ।
কিন্তু জন্ম কৰ্ম্ম দুয়ো হৈব পাচ আগ॥
অন্তৰঙ্গ ভক্তি সবে কৰিবে নিশ্চিত।
বাসুদেৱ বুদ্ধি হৈবে সমস্ত প্ৰাণীত॥ ৪৬৯
সেহিসে মহাত্মা যে দুৰ্লভ জন্ম আতি।
ক্ৰমে ক্ৰমে পাইবেক উত্তম ভকতি॥
মোক ভাজি আন দেৱ সকামে ভজয়।
সেহিসে সংসাৰে পৰি মৰে উপজয়॥ ৪৭০
শ্ৰদ্ধা কৰি নানা দেৱ পূজে যিটো কামী।
নানা দেৱতাৰো হওঁ মই অন্তৰ্যামী॥
মোক নভজিয়া পূজে নানা যে দেৱতা।
কিন্তু জানা তাহাৰ মইসে ফলদাতা॥ ৪৭১
যত দেৱ মোৰ তনু জানা ধনঞ্জয়।
তাসম্বাৰ পূজায়ে মোহোৰ পূজা হয়॥
কিন্তু ক্ৰিয়া দুখৰূপ বিস্তৰ নিয়ম।
তাৰ মোৰ ভক্তি দুয়ো ফলতো বিষম॥ ৪৭২