পৃষ্ঠা:শিয়ালা বৈষ্ণৱৰ চৰিত্ৰ.djvu/৬০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

সহিলেক ভাৰ্য্যা স্বামী শিশুৰ লগত।
নাখাইলেক সৰ্পে ইটো কথা অদভূত॥২২০
এহিমতে ভূঞাঁ চাণ্ডা কতো বেলি ৰৈলা৷
মাজ নিশা ভূঞাঁ চাণ্ড তৰাক মাতিলা॥
কিছু কথা কওঁ মই চাণ্ডা পাত কাণ।
লাসে কৰি উঠি গৈয়া শিশু গুটিক আন॥২২১
কিছু কিছু আনি সজ কৰিয়ো শিশুক।
নকৰিলে সজ কোনে ৰাখিবেক তাক॥
হেনশুনি চাণ্ড তৰা উঠিয়া যে গৈলা।
অন্ধকাৰ ৰাত্ৰি শিশুক বিচাৰিবে লৈলা॥২২২
বিচাৰন্তে সৰ্পৰ যে গাতে দিলা ভৰি।
উঠিলেক সৰ্পগোট কেৰ মেৰ কৰি॥
হেন দেখি চাণ্ডতৰা মনত ডৰিলা।
লাসে কৰি গাৰ পৰা ভৰি অন্তৰালা॥২২৩
সৰ্পক ডৰায়া গৈয়া শৃগালীক পাই।
দেখে চাণ্ডা আপোনাৰ শিশু গুটি গই॥
তিনিটি শৃগালী ছাৱা অন্তৰাই থৈলা।
তাত পাছে আপোনাৰ শিগু গুটি পাইলা॥২২৪
শৃগালীয়ে নিজ ছাৱা ৰাখি কাষৰত।
মনুষ্য শিশুক ৰাখে বুকৰ মাজত॥
হেন দেখি চাণ্ড তৰাৰ মৰম লাগিলা।
লাসেকৰি আনি শিশুক কোলে তুলি লৈলা॥২২৫