এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৪২)
আমি দুইজনী বুঢ়ী আছিলোঁ লগত।
মাকক ৰাখিলোঁ গম নাপাই যি মত॥ ১৮৯
ফুলক যতন কৰি থৈলোঁ চৰু ভৰি।
এহি সব কথা ভাঙি কৈলা পাঞ্চ বুঢ়ী॥
হেনশুনি ভূঞাঁ পাছে নিঢালে (দ) পৰিলা।
কতো বেলি পৰে পাছে চেতন লভিলা॥ ১৯০
কহা কোন বনে নিয়া পেলালি ছাৱাক।
ব্ৰহ্ম বধ কৈলি ডৰ নাহিকে মোহোক॥
হেনশুনি বুঢ়ীগণে কম্পি কম্পি কলে।
পেলাইলোঁ উত্তৰে নিয়া কেতেকীৰ তলে॥ ১৯১
হেনশুনি ভূঞাঁই পাছে আদেশ কৰিলা।
বুঢ়াহঁত সমে কুণ্ডক বন্দী কৰি থৈলা॥
শুনা সৰ্ব্বজন পাছ কথা যেন ভৈলা।
আত অনন্তৰে সেহি ঝাহি মাজে গৈলা॥ ১৯২
যেবে ঝাহি পাইলা গই ভূঞাঁ বিপ্ৰবৰ।
ঝাহি কাটি গৰ্ত্ত বিচাৰিলা তাত পৰ॥
গৰ্ত্ত যেবে পাইলা গই শুনা যেনে ভৈলা।
লাসে লাসে অল্পে অল্পে খাণ্ডিবে লাগিলা॥ ১৯৩
কতো বেলি পৰে ভূঞাই দেখা পাইল পাছে।
দেখে শিশু শৃগালী সহিতে তৈতে আছে॥
(দ) অচেতন হৈ ঢলি পৰিল।
