এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩৬)
হেন শুনি কুণ্ডতৰাই বুলিলা বচন।
নুহি পুত্ৰ নুহি জীউ ভৈলা কিবাখন॥১৫৮
নুহি জল মাংস কিবা সোপা উপজিলা।
সোধা বুঢ়ী পাঞ্চজনী লগত আছিলা॥
হেনদেখি অসন্তোষ মোহোৰ মনত।
বুঢ়ীৰ হতুৱাই তাক পেলাইলো বনত॥ ১৫৯
সুৱতী ভাৰ্য্যাৰ কথা সত্য মানি মনে।
আন কাতো নুসুধিলা ৰৈলা মনেমনে॥
শুনা আতপৰ পাছে কথা যেন মত।
একদিন বাৰভূঞা পশিলা বনত॥ ১৮০
শৌচ কৰিবাক মনে লটা হাতে লই।
কতো বেলি সেহি ফুল তল পাইলা গই॥
হঠাতে দেখিলে গৈয়া শিশু এক গোট।
শৃগালৰ ছাৱা সমে ওমলি আছন্ত॥ ১৬১
মানুষক দেখা পাই উলটিয়া গৈলা৷
আঠু কাঢ়ি গৈয়া সেহি গত্তত পশিলা॥
বিপৰীত দেখি আসিলেক মনে গুণি।
কিবা দেব মায়া ইয়াৰ নাজানো কাহিনী॥১৬২
গুণিয়া গাণ্ঠিয়া [১] তাত কতো বেলি ৰৈলা।
তাত পাছে পানী লই গৃহক আসিলা॥
- ↑ ভাবি চিন্তি।
