এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দ্বিতীয় সর্গ।
অলেখ বিপক্ষসেনা,—পলালে তু্ৰ্ব্বক
প্ৰাণ লই আপোনাৰ;-- সিংহৰ ভয়ত
পলায় শিয়াল যেনে, — পলালে যৱন।”
“শোকতে৷ আনন্দ জন্মে” বুলিলে মূলাই
শুনি কটকীৰ কথ৷ “কাৰ নুঠে নাচি
হিয়াখনি, হে কটকি শুনিলে স্বামীৰ
এনুৱা বীৰত্ব কথা? সমৰ ক্ষেত্ৰত
বীৰোচিত শৌৰ্যবীৰ্য্য আপোন জনৰ?”
বুলিলে কটকী পুনু “তাৰ পাছ দিনা,—
বিপক্ষ পক্ষৰ চিন নেদেখি,-- তোমাৰ
প্ৰাণৰ স্বামীয়ে, হায়! যুদ্ধ সাজ এৰি
নই ঘাটলই গ'ল সন্ধিয়া বেলিকা,
স্নানকৰোঁ বুলি, জানো,-—দুৰদৃষ্ট, হায়!
দুৰ্ভাগ্যৰ ফেৰ কিন্তু,--আহি অলক্ষিতে
অসংখ্য যৱন-সেনা ধৰিলে বেৰাই!
নিৰস্ত্ৰ তোমাৰ স্বামী, --বিপক্ষৰ দল
অস্ত্ৰে সস্ত্ৰে-সুসজ্জিত,—তথাপিতো,—তেঁও
নকৰি প্ৰাণৰ ভয় নকৰি ভ্ৰূক্ষেপ
৩১
