এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মূলা গাভৰু।
বিৰহৰ তুঁহজুই? হতভাগী মূল৷
জানিলে হেতেন যদি হব এনেকুৱা
অমঙ্গল,—-অকালত ফুটিব কপাল
দুৰ্ভাগীৰ, তেনেহলে,—পাচেনেকি, হায়!—
স্বোৱামীক, যাবলই কাল সমৰত?”
ই বুলি মুলা গাভৰু কান্দিলে আকউ
আউলী বাউলী হই কান্দিলে মুহিলা
( সখীৰ দুখত দুখী ) কান্দিলে কটকী
মুলাৰ কান্দোনে স’তে হিয়া বিদাৰক॥
“কটকি! তোমাৰ কাম” বুলিলে মূলাই
“বাতৰি চলোৱা,—কিন্তু কি বাতৰি দিলা?
বাতৰি নহয় ইটো,—ইটো বজ্ৰাঘাত
মূলাৰ শিৰত আজি! নৰ-দেহধাৰী
কালৰূপী সৰ্প তুমি,—কালজিবা স’তে
দংশিলা মূলাক, হায়! বাতৰি-বিষেৰে
জৰ্জ্জৰ কৰিলা! মূলা ওষ্ঠাগত প্ৰাণ!!”
“ক্ষমা কৰা, হে গাভৰু! নোহোঁ অপৰাধী,
কোনো দোষে দোষী দাস তযু চৰণত;
২৮
