পৃষ্ঠা:যুদ্ধক্ষেত্ৰত আহোম ৰমণী.pdf/৫৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মূলা গাভৰু।


নাৰীৰ কৰ্ত্তব্য যত,—অতিথি-সৎকাৰ
শাহু শহুৰৰ সেৱা,—শুশ্ৰূষা স্বামীক,
সন্তান পালন আদি;—কি কৰিবা গই
সমৰ-ক্ষেত্ৰত, প্ৰিয়ে? সমৰ-প্ৰাঙ্গণ
নহয় ফুলনি-বাৰী, মনোৰম ঠাই।
 সঁচা,—তুমি,—প্ৰিয়তমা! উৎসাহদায়িনী;
শতগুণে উৎসাহিত কৰিছে চাওক
তোমাৰ উৎসাহে আজি; কিন্তু সমৰত
দেখিলে তোমাৰ এই লাৱণ্য সুন্দৰ
মুখ-ছবি,—ভয় হয়, — জানো,—হয় চাও
নিৰুৎসাহ সমৰত,—জানো,—প্ৰিয়তমা!—
যুদ্ধত নিস্পৃহা জন্মে, মমতা প্ৰাণত,—
( জন্মে মৰণৰ ভয় ) তেন্তে, হে প্ৰিয়সি!
থাকিব দুৰ্যশ বৰ, হাঁহিব জগতে
ভীৰু কাপুৰুষ বুলি চাওক তোমাৰ।
জগত বিখ্যাত আমি, বীৰৰ সন্ততি
দেৱবংশী,—প্ৰাণপ্ৰিয়া! ডৰালে যমক
সমৰত, অপযশ ঘোষিব জগতে

১৪