এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সপ্তম সৰ্গ।
“কুক্ষেণত আহি আমি সোমালো ইদেশ
আহোমৰ,— কুক্ষেণত লগালো বিগ্ৰহ
আহোম-সেনাৰে স’তে, সমৰ-ক্ষেত্ৰত
সোমালো কুক্ষণে, জানো, কৰি সহচৰী
আনিল লগত মাতি সৰ্ববনাশী ৰূপী
কুলক্ষ্মীক! তিয়াগিলে পুখুৰীৰ পানী
মীনদল যেনে, —–—–আজি পাঠানৰো সেনা
সেই দশাগ্ৰস্ত,—হায়! এৰি নিজ ভূমি!!
শীতৰ শেষত যেনে পত্ৰ অৰণ্যৰ
খহে এটি-দুটি কৰি,——খহিলে সিদৰে
পাঠানৰো সেনা আজি কাল-সমৰত!
কি লই ঘূৰিম আজি? স্বদেশত গই
কি বুলি প্ৰবোধ দিম বন্ধুবান্ধৱক
৯০
