এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
মেঘ দূতম্।
খীণ যাব মাজভাগ, দেখা যায় যাৰ
চকিত হৰিণী হেন নয়নযুগল,
নিম্ন নাভি, ধীৰ গতি তপিনাৰ ভাৰে,
অবনত দেহা যাৰ ভৰে পিয়াহৰ-
বােধ হয় বিধাতাই কৰিছে সৃজন
তেঁওকেই কৰি আদি যুবতী প্রধান ।২১।
জানিবা তেওঁকে মােৰ দ্বিতীয় পৰাণ
বুলি,-কয় কম কথা। আছো দেখি দূৰে,
চাকয়নী হেন, অকলশৰীয়া হই,
বিষম বিৰহ দুঃখে হয় অভিভূতা।
অতিকে দীঘল দিন বিৰহ কাৰণে--
বােধ হয় হিমহত পদ্মিনী-সদৃশ
প্ৰিয়াৰ সুৰূপ যেন হ’লহি কুৰূপ।২২।
প্রবল ৰােদন হেতু প্ৰিয়াৰ লােচন
উখহিছে সুনিশ্চয় ; নাই সি বৰণ
অধৰ ওঠত আৰু—এৰাত নিতউ
তপত নিশাহ ; অসংস্কৃত কেশখিনি
দীঘলীয়া হই, ইফালে-সিফালে পৰি
লােপ কৰে বিকসিত ভাব আননৰ ;-
ম্লান হলে তব কান্তুি, আবৰণ থকা,
শােচনীয় হয় যেনে জোনৰ অৱস্থা।২৩
গয়েই দেখিব পাবা সেই মুহুৰ্ত্ততে
৩৯
