সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/৯১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
—মূৰলী—
 

নিদ্ৰাত মগন যদি প্ৰিয়া থাকে
 হে মেঘ এপৰ ৰবা,
নিশবদে থাকি নিদ্ৰাসুখ তুমি,
 শাঁতিৰে লভিব দিবা
কৰিছে জানোচা আলিঙ্গন মোক
 স্বপ্নত প্ৰিয়াই পাই,
নুঠে যেন মেঘ এই হে মিনতি
 প্ৰিয়াই চমক খাই।


জলবিন্দু ভৰা মলয় পবন
 মেঘ ধীৰে ধীৰে বলি,
জগাবা প্ৰিয়াক সাদৰে যোগাই
 নতুন মালতী কলি;
বিজুলীৰ ছাতি লুকাই বুকুত
 গুৰ্ গুৰ্ শব্দ কৰি,
খিলিকি মুখত কবা প্ৰেয়সীক
 ইদৰে সম্বন্ধ ধৰি।

৮১