এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মুৰলী--
হায় কিন্তু হল মাথোঁ বৃথায় ধাৰণ;
নাই আৰু ডেউকাৰ সুন্দৰ বৰণ।
নাই ফিচাগছিটো যে সুন্দৰ জেউতি;
অনিত্য সকলো গ’ল কৰবালৈ উটি।
মানব হাতত বন্ধ ধৰা পৰি মই;
সজাত ভকত মৰোঁ কোনে ঘূৰি চায়।
এৰি এই কাৰাগাৰ যায় ক্ষুদ্ৰ প্ৰাণ;
হে বিভূ! কৃপা কৰি দিয়া শান্তি দান।
শলাগোঁ মানৱ মই কম তোমাৰ;
কৰিলা জীৱন অন্ত ক্ষুদ্ৰ পৰাণৰ।
ইহ জীৱনৰ দুখ হল উপশম;
মুক্তি পাম আছে এক মহা সুখধাম।
৫৬
