পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/৬২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মুৰলী--
 

মানিনী-হাতৰ পৰা লভে পুৰস্কাৰ,
বিলাস কটাক্ষে যাৰ নৰ বশীভূত
আৰু যাৰ মীমাংসাত সকলো সম্মত।
এনে নগৰীত যদি বিবাহ দেৱতা
প্ৰবেশ কৰেহি যদি ৰক্ত বস্ত্ৰে সাজি
হাতত মহলা লই কৰি আড়ম্বৰ,
তেনেহলে নগৰীয়ে আৰু নাচি উঠে।
কোনো ঠাইত বৰযাত্ৰী নানা পয়োভৰে
উৎসব ৰঙ্গত যায় কন্যাৰ ঘৰলৈ।
কোনো ঠাইত লেহ্য, পেয়, চৰ্ব্ব্য, চোয্য আদি
নানা উপাদেয় আৰু ভোজ্য আয়োজন;
কত নাচ বাগ আৰু ভাওনাৰ ঢঙ্গ
যুবক কবিৰ মনত কি সুন্দৰ দৃশ্য
ঘনে জাগি উঠে, ভ্ৰমে যদি অকলই
তটিনী তীৰত, যত জলদেবীবোৰ
গ্ৰীষ্ম সময়ত লয় সান্ধ্য সমীৰণ।

কোনো দিন ডেকাবোৰে লগালগি হই
যায় নাট্যশালালৈ দৰ্শিব আগ্ৰহে