পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

পাতনি।

 অতি হেপাহেৰে আৰু আগ্ৰহেৰে ‘মূৰলী’ প্ৰকাশ কৰা গল। মূৰলীৰ কবিতাবোৰ লিখকৰ বৰ আদৰৰ বন্তু। পঢ়িবৰ সুচলৰ অৰ্থে ইয়াক তিনি ভাগত ভগাই দিয়া হৈছে। দ্বিতীয় ভাগত অনুবাদ কৰা কবিতাবোৰ একেলগে দিয়া হৈছে। ইয়াৰ সৰহ খিনি কবিতা ‘উষা’, ‘বাহী’, ‘আলোচনী’, ‘কবিতা-লতা’, ‘প্ৰভাত’ আৰু ‘চেতনাত’ প্ৰকাশ পাইছিল। লিখকৰ এই কাজ কিমান নিখুঁত আৰু শুৱলা হৈছে তাক পঢ়োতা সকলেহে ঠাৱৰাব।

 শ্ৰীযুত সোনাৰাম চৌধাৰীয়ে মূৰলীৰ কবিতাবোৰ এবেলি চাই দিয়ে আৰু ‘প্ৰুফ’ আদি শুদ্ধ কৰি দি আমাক সহায় কৰিছে। গতিকে সৰল চিতেৰে তেখেতৰ শলাগ লোৱা হল।

 

গুৱাহাটী৷
১১৷১০৷২১

বিনীত—
শ্ৰীসৰ্ব্বেশ্বৰ শৰ্ম্মা কটকী৷