সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/১০৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
—মূৰলী—
 

ঊষা সন্ধিয়াৰ ৰঙ্গা সূৰুজৰ
 ৰাঙ্গলী কিৰণ ছাতি,
কিবা নৱভাৱে  তৃপ্তি নয়নৰ
 সাধিছে দিবা ৰাতি।

চাওঁতে এবাৰ  মূৰ ভাঙ্গি নিশা
 সুন্দৰ নীলিমা ফালে,
মন্দাকিনী মাজে  অসংখ্য তৰাই
 আনন্দ-অমিয়া ঢালে।

ৰদৰ তাপত  ক্লান্ত হলে দেহ
 পিওঁতে ফটিক জল,
জহৰ কোবত  চেছনী বিতৰা
 সুখৰে মাথোঁ সম্বল৷

আনন্দে উৎসৱে বন্ধুৰ লগত
 পাতোতে এষাৰ কথা,
সুখৰ লগৰী  মিলন সুন্দৰী
 থাকে আতিকই গঁঠা।

৯৫