পৃষ্ঠা:মূৰলী.djvu/১০৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
--মূৰলী--
 

তয়ে মাথো বল  তয়েই উৎসাহ
 দয়ামায়া হৃদয়ত;
তয়ে মাথোঁ গুৰু  তোৰ উপদেশে
 পাপক ৰাখে দূৰত।

মহতী শকতি  মানৱ ৰাজ্যত
 ভোগ কৰি আছ তই;
সুখে দুখে সদা  সকলো সময়
 থাক যেন লগ হই।

৯৩