সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:মণিকুট.djvu/৮৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

স্ততি-গীত।

ৰাগ-মাল্‌চী।

নমো হয়গ্ৰীৱ প্ৰভু অনন্ত স্বৰূপ।
সহস্ৰ মূৰতি তুমি ব্ৰহ্মাৰ স্বৰূপ॥

পদ॥

আদি পুৰুষ তুমি বহল শৰীৰ।
বিশ্ব-দুখ-হাৰী শুদ্ধ কৰ্ম্মৰ থিৰ॥
সমস্ত আদিত্য-বহ্বি-তেজ-বৃদ্ধিকাৰী।
চৰণে প্ৰণাম কৰো হয় ৰূপধাৰী॥
কহে ৰাম দাসে দীন ভকতি-বিহীন।
আন গতি নাই বিনে তোহাৰ চৰণ॥১

ৰাগ—বঙ্গলা কাফি।

নমো হয় বদনাৰে—
গলে শোভে মতিৰ মালা।

পদ॥

দোহো কৰে শঙ্খ, পদ্ম, শশধৰ কলা।
পুস্তক ধৰিছা হাতে আৰু অক্ষমালা॥
ভকত-বৰদ স্বামী তুমি তাপহাৰী।
মণিকুটে স্থিত মধুসূদন মুৰাৰী॥