পৃষ্ঠা:মণিকুট.djvu/৬২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৮
মণিকূট ৷

খনো উঠি মন কৰি।
চায়া থাকে নেত্ৰ ভৰি॥
কতো হয় প্ৰেম-ভাৱ।
ৰোমাঞ্চিত হোৱে গাৱ॥১৯১
ধাৰে প্ৰেম বহি যাই।
আনন্দৰ সীমা নাই॥
ব্ৰাহ্মণক দেই দান।
বাক্যে ধৰি সনমান॥১৯২
দক্ষিণা থালত থৈ।
নিৰ্ম্মাল্যক খুজি লয়॥
আসে পাছ কৰি ভৰি।
হাতে কৃতাঞ্জলি কৰি॥১১৩
পাছে বাজ হোৱে যাই।
ব্ৰাহ্মণে ধৰন্ত পায়॥
বোলে মোক দিব লাগে।
তোহোৰ পিতৃৰ ভাগে॥১৯৪
মাথাত নিৰ্ম্মাল্য দিয়া।
বোলে বহুকাল জীয়া॥
যি কিছু দিয়ন্ত চাই।
তৈৰ পৰা বাহিৰাই॥১৯৫