পৃষ্ঠা:মণিকুট.djvu/৩৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩
দৰ্শনখণ্ড।

জলৰ ঈশ্বৰ তুমি বিশ্ব-হিতকৰ।
তুমি নাৰায়ণ প্ৰভু, পৃথীৰ ঈশ্বৰ॥
বিশ্বৰ লোচন তুমি বিশ্বৰ ঈশ্বৰ।
চন্দ্ৰ, সূৰ্য্য, অচ্যুত বিশ্বৰ মূৰ্ত্তিধৰ॥৮৪
হেন হয়-বদনক কৰোঁ নমস্কাৰ।
শুক্লকায়া পদ্মসম লোচন যাহাৰ॥
সৰ্ব্ব বৰ দাতা তুমি শৰীৰ নিৰুজ।
সহজে ধৰিয়া আছা ৰূপ চতুৰ্ভুজ।৮৫
নিৰ্ম্মল লোহিত নদ উত্তৰৰ পাৰে।
কৰিলা নিবাস তাত জগত আধাৰে॥
যাহাৰ বদন গোট হয়ৰ আকাৰ।
হেন মাধৱক পুনু কৰোঁ নমস্কাৰ॥৮৬
নমো শুক্লকৃত মনি পৰ্ব্বতত ঘৰ।
মুক্তি বিধায়ক পীতাম্বৰ পদ্মধৰ॥
ভক্তৰ বাঞ্ছিত দাতা পুস্তক হাতত।
পিতৃসমে উদ্ধাৰিয়ো কৰো প্ৰণিপাত॥৮৭
নমো শুদ্ধৰূপ মুক্তা মালায়ে ৰঞ্জিত।
আজানুলম্বিত বাহু পদ্মাসনে স্থিত॥
ভকত জনৰ পাপ সবে কৰা চন।
নমো হয়গ্ৰীৱ ৰূপ জৰ বিঘাতন॥৮৮