এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৬৯ ]
তৰা— ঔ আই! তেওঁৰ চকু দুটা কেনে ৰঙ্গা হৈছে!
সোণপাহী—দেখিছে নে, কেনেকৈ তেওঁ কঁপিছে।
টকৰু–চাওঁ, আপোনাৰ হাতখন মেলি দিয়ক চোন, নাড়ীডাল চাওঁ।
মা, নিৰণ—এইখন হাত। তোৰ কাণখন চাওঁ।
[ বেজক প্ৰহাৰ।
টকৰু—
নমো চক্ৰবান উতপতি ভৈলা।
ত্ৰিদশ দৈত্যৰ মায়া সংহৰিবে লৈলা॥
চৌষষ্টি যোগিনীৰ বান কাটি খণ্ড খণ্ড কৰিলা।
হুম, হুম্ গিৰ্ গিৰ্ সাগৰৰ মলা।
উপজিল বসুমতী কান্দনি কলা॥
ওজাই বোলে মই আহোঁতে হালোঁতে খেৰি খেলাওঁতে।
তিনিমুৰী বাটত লগকে পাওঁতে।
হানিলোঁ অস্ত্ৰ, মাৰিলোঁ জালি।
পাতালে পাঠালোঁ সমূলে উভালি॥
ডাইনী যক্ষিনী স্বস্থানক যা।
জলসাই, থলসাই, লৱড়ি পলা॥
ভূত, প্ৰেত, যক্ষ, পিশাচ, বেতাল।
কোটৰ, ৰেৱতীৰ মই কাল॥
ব্ৰহ্মাৰ বাক্য শিৱৰ শূল।
নামানিলে হবি সমূলী নিৰ্ম্মূল॥
