এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৫৯ ]
কামপুৰীয়া কলিমনৰ প্ৰবেশ।
কা, কলি—এতিয়াই যাওক! পেৰাটো, মোনাটো! সোনকাল কৰক!
[ সচাৰটো দি।
তৰা—তই নো এনেকৈ নিধাতু খাইছ কিয়?
কা, কলি—লড়োতে! লড়োতে!
মালতী—তোৰ দেউতাৰ কত আছে? তেওঁ ভালে আছেনে?
কা, কলি—নাই! নৰকতকৈও গৰ্হিত বন্দীশালত আছে। এটা নিৰ্দ্দয়, নিষ্ঠুৰ, কাঠ-চিতিয়া, পিশাচে তেওঁক ৰজাৰ আগত ঠিয় কৰিবলৈ বন্দী কৰি থৈছে।
মালতী—কি! কি! কি হৈছে ক চোন?
কা, কলি—আৰু মই একো নাজানোঁ, কিবা গোচৰত পড়ি তত বন্দী হৈছে।
মালতী—কি তেওঁক বন্দী কৰিছে? কোনে কৰালে?
কা, কলি—কোনে কৰালে মই কব নোৱাৰোঁ। মুঠেই এটা কোটোৱালে বন্দী কৰিছে ইয়াকে হে জানোঁ। সোনকালে ধনৰ মোনাটো উলিয়াই দিয়ক।
মালতী—আইটী, যা, মোনাটো উলিয়াই আনগৈ।
[ তৰাৰ প্ৰস্থান।
