এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[১২]
ঝঙ্কৰে মাথা অতি কৰি দৰ্প।
লাথি পাই যেন ফেঁকাৰে সৰ্প॥
অসুৰে গৰ্জ্জয় কটাক্ষে চাই।
খাইবে আজি তোৰ মুণ্ড পুতাই
শুনৰে অধম নগণ মোক।
দেখাইবো আজি যমপুৰ তোক॥
ত্ৰিদশ কম্পে দেখি মোৰ খঙ।
কৰস কেন তই আজ্ঞা ভঙ্গ॥”
কথাৰ ঠাচতে যেন হিৰণ্যকশিপুৰ সৰ্বগ্ৰাসী খং ব্যক্ত হৈ ৰৌ ৰোৱাই উঠিছে।
এতিয়া কথা এটালৈ মন কৰিব লাগে যে “কীৰ্ত্তন”ৰ যি বিলাক অতি দুৰুহ আৰু গভীৰ ভাৱৰ পদ, সেই বিলাক সংস্কৃতৰ পৰা অনুবাদ। অথচ অনুবাদ যেন মূলতকৈয়ো বেচি মধুৰ। ইয়াত মুঠতে দুটা বা এটা শ্লোকৰ মূল আৰু অনুবাদৰ তুলনা তুলিদিলোঁ, আপোনালোকে বিচাৰ কৰিব।
দৰ্শনৰ অতি কঠিন তত্বৰ সংস্কৃত শ্লোক আৰু তাৰ অসমীয়া ভাঙনীও শুনক, যেনে:—
“অথ যথাবন্ন বিতৰ্ক গোচৰং
চেতোমনঃ কৰ্ম বচোভি ৰঞ্জসা।
যদাশ্ৰয়ং যেন যতঃ প্ৰতীয়তে
সুদুৰ্বিভাব্যং প্ৰণতাস্মি তৎপাদম্”॥
