এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৩
দ্বিতীয় বিৰচন
নুবুলিবা কদাচিতো ইটো বচনক।
শুনা যেন কৃষ্ণে বুলিলন্ত অক্ৰূৰক॥
তুমি সব মহা ভাগৱত শ্ৰেষ্ঠতম।
সমস্তে লোকৰ তোৰ৷ পূজনী উত্তম॥৪০২॥
মোৰ ভকতিক মাত্ৰ চাহে যিটো নৰ।
নাহিকে ভজনী তাৰ তোমসাত পৰ॥
আপোনাৰ কাৰ্য্য মাত্ৰ সাধে দেৱগণে।
পৰকেসে অনুগ্ৰহ কৰন্ত সজ্জনে॥৪০৩
এতেকেসে পৰমাৰ্থে মহন্তেসে দেৱ।
তাসম্বাক মাত্ৰ কৰিবাক লাগে সেৱ॥
যদ্যাপি দেৱক সেৱা কৰি অতিশয়।
কদাচিতো নৰে হৰি ভকতি পাৱয়॥৪০8
তাতো বহু কালে সিদ্ধি কৰে কি নকৰে।
সদ্যে সাধু সেৱাত সাক্ষাতে ফল ধৰে।
তাতেসে সৎসঙ্গ শ্ৰেষ্ঠ দেৱতাত কৰি।
শুনা কহো মুচুকুন্দ বচন উদ্ধাৰি॥৪০৫॥
কৃষ্ণক কৰন্ত স্তুতি মুচুকুন্দ ৰায়।
শুনিয়োক প্ৰভু হৰি মোৰ অভিপ্ৰায়॥
সংসাৰত ভ্ৰমি মৰে যত জীৱ ৰাশি।
তযু অনুগ্ৰহে যাৰ যিকালত আসি॥৪০৬॥
ভৱ-বন্ধ অপবৰ্গ সীমা ভৈল যেৱে।
বৈষ্ণৱ জনৰ সিটো সঙ্গ পাৱে তেৱে।
