এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫৫
ত্ৰয়োদশ বিৰচন
ই তিনি লোকত আৰ অল্প বুদ্ধিমন্ত নৰ,
নাহি আন জন মোত পৰ॥১১৯৭॥
অপ্ৰসিদ্ধ কুল শীল, গুৰু শিষ্য ভাব লঙ্ঘি,
যদি মই ভৈলো অনাচাৰ।
মোৰ কৃত্য তথাপিতো ভকত জনৰ মাজে,
নুহিবেক স্থলী অৱজ্ঞাৰ॥
যেন মধু মাখি সব কোনবা বিদ্যাৰ পাত্ৰ,
কিবা কুল কিবা পৰাক্ৰম।
নুহিকে সুন্দৰ জাতি পৰ উপকাৰী আতী,
নাহি গুণ কিছু শম দম॥১১৯৮॥
তথাপিতো মুখে মধু সাঞ্চি থৈয়া আছে যত,
স্বভাৱতে পৰম সুন্দৰ।
শ্ৰদ্ধা পূৰ্ব্বকে পান নকৰে কি তাক জানা,
ৰসৰ কুশল যিটো নৰ॥
সেহিমতে মাধৱৰ ভকতি-অমৃত-ৰস,
জানে যিটো মহিমা ইহাৰ।
পৰম শ্ৰদ্ধায়ে পান কৰিবেক মোৰ যত,
দোষচয় কৰি পৰিহাৰ॥১১৯৯॥
মহা কান্তি মালা যুক্ত ভক্তি-ৰত্নাৱলী গ্ৰন্থ
কৰিলোহো অনেক যতনে।
বিচাৰিয়া পূৰ্ব্বাপৰ, ইহাৰ গুণক জানি,
তুমিসব তুষ্ট হৈবা মনে।
