এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪৭
ত্ৰয়োদশ বিৰচন
তাৰ কদাচিত নহে সমুদ্ৰ তৰণ।
সেহি মতে লৈয়া অনীশ্বৰত শৰণ॥
নপাৰে তৰিতে দুঃখাৰ্ণব সংসাৰক।
এহি মানে থৈলোহো দেৱৰ বচনক॥১১৫৯॥
বুলিবাহা দুঃখে অতি তপ্ত লোক যত।
তাৰ প্ৰতিক্ৰিয়া মহা প্ৰসিদ্ধ লোকত॥
বেদত প্ৰসিদ্ধ বহু দেৱত ভকতি।
কেনে কৃষ্ণে ভৈলা মাত্ৰ শৰণ সম্প্ৰতি॥১১৬০॥
প্ৰহ্লাদ বচনে লৈয়ো ইহাৰ উত্তৰ।
বোলন্ত সাদৰে বাক্য আগে নৃসিংহৰ॥
হে প্ৰভু সংসাৰে তাপিত লোক যত।
নলৱে শৰণ তযু পদ পঙ্কজত॥১১৬১॥
দুঃখ এড়াইবাক চাহে আনসে উপায়।
কদাচিতো দুঃখ তাৰ এড়ান নযায়॥
পিতৃত মাতৃত লৱে বালকে শৰণ।
তাক প্ৰতিপাল অতি কৰে দুয়ো জন॥১১৬২॥
তথাপিতো তাৰ দুঃখ দেখিয়ো লোকত।
কদাচিতো পিতৃ মাতৃ হন্তে হৱে হত॥
লৈয়োক প্ৰমাণ অজিগৰ্ত্ত ব্ৰাহ্মণত।
বিকিলে পুত্ৰক হৰিশ্চন্দ্ৰৰ যজ্ঞত॥১১৬৩॥
ৰোগী সবে ঔষধত লৱয় শৰণ।
ঔষধ সহিতে তাৰ দেখিয়ো মৰণ॥
