সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/২৩৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩৬
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

হেন তীৰ্থ পদ মাধৱৰ দাস যত।
তাসম্বাৰ কিবা ৰৈল সাধ্য সাধনত॥১১০৬॥
দাস মাত্ৰে কৃতকৃত্য হৱে সৰ্ব্বত্ৰত।
কহিলো নিশ্চয় সৰ্ব্ব শাস্ত্ৰৰ সম্মত॥
ইহ লোকে কৃতাৰ্থ ভৈলন্ত যেন মত।
লৈয়োক প্ৰমাণ ব্ৰহ্মাদেৱৰ বাক্যত॥১১০৭॥
কৃষ্ণক বোলন্ত শুনিয়োক কৃপাময়।
তাৱে ৰাগ আদি চোৰ ধৈৰ্য্যাদি হৰয়॥
গৃহে বন্দীশাল তাৱে হৱে পুৰুষৰ।
হৱে মহা মোহে তাৰে নিহল পাৱৰ॥১১০৮॥
যাৱত নুহিকে নৰে সেৱক তোমাৰ।
ৰাগাদিয়ে পুৰুষক কৰে অপকাৰ॥
যদি ভাগ্যে ভৈল আসি তোমাৰ সেৱক।
নলাগে তাহাৰ বিষয়ক এড়িবাক॥১১০৯॥
পূৰ্ব্বে বিষয়ৰ ৰাগে ধৈৰ্য্যাদি হৰিল।
এবে দাস্য ভাৱে সবে তোমাতে অৰ্পিল॥
কৃষ্ণ কৃত্য কৰো যেবে বোলে সৰ্ব্ব ক্ষণ।
হৱে তবে সেহি ৰাগে ভক্তিৰ সাধন॥১১১০॥
বিষয়ৰ ৰাগ এবে গুণেসে সমস্ত।
সেহি মতে দ্বেষ যত আছিল পূৰ্ব্বত॥
আৰো সেই দ্বেষ ভাবে পাপকেসে কৰে।
নিৰৰ্থক পোষণ নিমিত্ত ইটো ঘৰে॥১১১১॥