সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/২৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩০
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

কৃষ্ণক নিদিলে আপোনাতো নিমিলয়।
প্ৰহ্লাদ বচনে তাৰ দেখাইলো নিৰ্ণয়॥
পৰমেশ্বৰক পূজা যেবেসে কৰয়।
আপোনাৰে পূজা সিটো স্বভাৱে হোৱয়॥১০৭৮॥
তাৰ অতি তুচ্ছ ফল কাম সবে ব্যৰ্থ।
ধ্ৰুবৰ বচনে শুনা কহো এহি অৰ্থ॥
পৰমেশ্বৰৰ আগে কহন্ত সাদৰি।
জন্ম মৰণৰ মুখ্য হেতু তুমি হৰি॥১০৭৯॥
ইন্দ্ৰিয়ৰ সুখ অৰ্থে অৰ্চ্চয় তোমাক।
সিটো মূঢ়মতি বঞ্চিলেক আপোনাক॥
তুমি কল্পতৰু অৰ্চ্চিয়া অতিশয়।
শৱতুল্য দেহে উপভোগক ইচ্ছয়॥১০৮০॥
নুহি যোগ্য প্ৰাৰ্থিবে তোমাৰ চৰণত।
বিষয় সম্বন্ধ সুখ আছে যত যত॥
নাৰকী যোনিতো তাক স্বভাৱে পাৱয়।
স্বৰ্গ সুখ প্ৰাৰ্থিবে এতেকে যোগ্য নয়॥১০৮১॥
দেখাইলো কামনা তুচ্ছ ধ্ৰুৱৰ বাক্যত।
শুনা কৃষ্ণ পূজাৰ সামগ্ৰী যেন মত॥
গৰ্ব্ব আদি দুষিত যতেক বহু ধন।
তাত অতি তৃপিতি নুহিকে নাৰায়ণ॥১০৮২৷
অকপট আদি ভাব শুদ্ধ হৃদয়ৰ।
পূজাৰ পৰম বস্তু এহিসে কৃষ্ণৰ॥