এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯৮
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
শিশুপাল শাল্ব আদি যত ৰাজাগণ।
বৈৰ ভাবে কৃষ্ণক সুমৰি অনুক্ষণ॥৯২২॥
কৃষ্ণৰ সমান ৰূপ পায়া অতিশয়।
মৰি মৰি গৈল সবে বৈকুণ্ঠ নিলয়॥
যিটো অনুৰাগে চিন্তে হেনয় কৃষ্ণক।
কোনে কহি অন্ত পাৱে তাহাৰ ভাগ্যক॥৯২৩॥
পুনৰপি কৰো অসম্ভাৱনা অন্তৰ।
শুনা যেন বেদ শিৰোৰত্নৰ উত্তৰ॥
নমানিবে কোন জনে বেদৰ বচন।
কৃষ্ণক কৰন্ত স্তুতি যত মন্ত্ৰগণ॥৯২৪॥
বোলন্ত শুনিয়ো কৃপাময় মহেশ্বৰ।
আশ্চৰ্য্য মহিমা কিনো তযু স্মৰণৰ॥
প্ৰাণ মন ইন্দ্ৰিয় নিয়মি যোগীগণ।
পাৱে যেন গতি চিন্তি তোমাৰ চৰণ॥৯২৫॥
বৈৰ ভাবে থাকি যত বিপক্ষ নৃপতি।
দ্বেষত তোমাক স্মৰি পাইল সেহি গতি॥
বাসুকী সদৃশ তযু বাহু সুবলিত।
দেখি গোপী সবৰ আসক্ত ভৈল চিত্ত॥৯২৬॥
পৰিচ্ছিন্ন দৃষ্টিয়ে চিন্তিল অনুক্ষণ।
চিন্তোহো ব্যাপক ৰূপে আমি বেদগণ॥
তথাপিতো সম গতি গোপীৰ আমাৰ।
অতৰ্ক মহিমা পদ স্মৰণ তোমাৰ॥৯২৭॥
