সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/১৮৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮৬
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

মৰা শৱ যেন লৈয়া ফুৰে অতিশয়।
উত্তম মুখক অতি অশুদ্ধ কৰয়॥
এহি মানে থৈলোহো বচন অক্ৰূৰৰ।
কীৰ্ত্তনেসে পৰম ভকতি মাধবৰ॥৮৭৪॥
কহো উপসংহৰিয়া ইটো প্ৰকৰণ।
মনোহৰ কৃষ্ণৰ যতেক গুণ গণ॥
পৰম মঙ্গল শিশু লীলা বহুবিধ।
মহা ভাগৱত শাস্ত্ৰে যতেক প্ৰসিদ্ধ॥৮৭৫॥
শ্ৰদ্ধা ভাৱে কৰে যিটো কীৰ্ত্তন সতত।
পৰম ভকতি তাৰ মিলয় কৃষ্ণত॥
জানিবা কীৰ্ত্তনপৰ ভৈল যিটো নৰ।
সমস্ত ভকতি সিদ্ধি ভৈল সিজনৰ॥৮৭৬॥
এহি মানে ভৈল সমাপতি বিৰচন।
শুনিয়োক যত সভাসদ সাধু জন॥
হৰি গুণ কীৰ্ত্তনত কৰিওক ৰতি।
কীৰ্ত্তনেসে মাধবৰ উত্তম ভকতি॥৮৭৭॥
নমো নমো কৃষ্ণ অনাথৰ নাথ দেৱ।
মোত পৰে অনাথ নাহিকে আন কেৱ॥
একে ভৱৰোগে মোক সহজে পীড়য়।
বিষয় অপথ্য তাতে খাইলো অতিশয়॥৮৭৮॥
মনোৰথ চিন্তা বিষে হৈয়া অচেতন।
সংসাৰ কূপত পড়ি আছো নাৰায়ণ॥