সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/১৭৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৩
পঞ্চম বিৰচন

বোলে কেহো জনে বহু প্ৰয়াসে সাধিত।
বাৰ বাৰিষিক আদি মুখ্য প্ৰায়শ্চিত্ত॥৮০২॥
হৰিনাম উচ্চাৰণ অতি সুখকৰ।
সিটো প্ৰায়শ্চিত্ত জানা নুহি শ্ৰেষ্ঠতৰ।
ইটো বচনত পৰে নাহি মহা মন্দ।
নকৰিবা তুমি সবে ইহাত আনন্দ॥৮০৩॥
অনেক জনমে যিটো কৰি মহা শ্ৰম।
পুণ্যৰ সমূহ সাঞ্চি আছে মেৰু সম॥
নাম উচ্চাৰিতে পাৰে সিসি মহাজনে।
লৈয়ো আৰ সাক্ষী অজামিলৰ বচনে॥৮০৪॥
যমৰ দূতৰ হাত এৰায়া ব্ৰাহ্মণে।
বসি পাছে আপুনি গুণন্ত মনে মনে॥
নাহি সীমা মই পাপ কৰি আছো যত।
তথাপিতো হৰিনাম আসিল মুখত॥৮০৫॥
ই জন্মত পাপী যদি নাহি মোত পৰ।
তথাপিতো জানো পুণ্য আছয় পূৰ্ব্বৰ॥
দেৱতো উত্তম মহা চাৰি বিষ্ণুদূত।
দেখিলোহো তাসম্বাৰ ৰূপ অদভুত॥৮০৬॥
নাছিলেক হন্তে মোৰ পূৰ্ব্ব পুণ্য যেৱে।
দেখিলোহো হন্তে কিয় তাসম্বাক তেৱে॥
এতেকে জানিলো আছে পূৰ্ব্ব পুণ্যগণ।
কহো আৰো আত মই উত্তম কাৰণ॥৮০৭॥