এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫৭
পঞ্চম বিৰচন
তাতেসে মৰণ কাল কৰিলো মুকুত।
নকহিলে বিধি তই জান যমদূত॥৭৩৮॥
কৃচ্ছ চান্দ্ৰায়ণ আদি কৰি বিধি যত।
কহে হেন প্ৰায়শ্চিত্ত পাপৰ অন্তত॥
সিমত বিধান নাহি হৰিৰ নামত।
যেই সেই বেলা লৈলে পাপ কৰে হত॥৭৩৯॥
যেন আকস্মিকে কাক উড়াৱ কৰিল।
পকা তালফল সেই সময় সৰিল॥
সেহি তাল পৰি যেন কাক হৈল হত।
হৰিৰ নামৰ জান তেহ্নয় মহত্ত্ব॥৭৪০॥
বুলিবি নলৈলে বিপ্ৰে হৰিৰ নামক।
মৰণ সময়ে ডাক দিলেক পুত্ৰক॥
কেনমতে ব্ৰাহ্মণৰ পাপ ভৈল নষ্ট।
শুন আৰ উত্তৰ ত্যজিয়া মন কষ্ট॥৭৪১॥
পুত্ৰনাম ধৰিয়া সঙ্কেতে লৱে নাম।
পৰিহাস কৰিও যদ্যপি বোলে ৰাম॥
গীত তাল মান পূৰণত নাম লয়।
অৱহেলা কৰি হৰিনাম উচ্চাৰয়॥৭৪২॥
ই সব প্ৰকাৰে যদি নামক উচ্চাৰে।
তথাপিতো সমস্ত পাতক তাৰ হৰে॥
বুলিবি বিপ্ৰৰ নাহি সঙ্কল্প মনত।
বৈকুণ্ঠৰ নাম লওঁ পাপ হৌক হত॥৭৪৩॥
