এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৮৬
বৈষ্ণৱী কীৰ্ত্তন।
ভীষ্মক ৰাজ নন্দিনী বৰবালা।
বাঢ়য় নৱ যেন চান্দক কলা॥
কি কহব ৰমণীক ৰূপ প্ৰচুৰ।
বদনক ছেৰি চান্দ ভেল দূৰ॥
নয়নক পেখি পাৱত বড়ি লাজ।
কৰল ঝাম্প কমল জল মাঝ॥
বন্দুলি অধিক অধৰ কৰকান্তি।
ওতিম মোতিম দশনক পান্তি॥
সুবলিত ভুজযুগ ৰতন মোলান।
উৰু কৰী কৰ কটি ডম্বৰুক ঠান॥
নৱ পল্লবৰুচি পদযুগ সোহে।
পেখিয়ে সুৰ নৰ মুনি মন মোহে॥
বাণী অমিয়া ৰসগুণে নোহে হীন।
ৰাজকুমাৰীক বয়স নবীন॥
কতনো যতনে বিধি কয় নিৰমাণ।
সোহি কন্যা হয় প্ৰভু তোহাৰি সমান॥
কহলো স্বৰূপ অব বচন বিচাৰি।
হোৱয় গৃহিণী যবে ৰুকমিণী নাৰী॥
তৱ গৃহবাস সাম্ফল হয় নাথ।
কহলো ভাটে উপৰক তুলি হাত॥
কৃষ্ণ কিঙ্কৰে ওহি শঙ্কৰে বোল।
কৰ অব নৰসব হৰি হৰি বোল॥
