এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
বৈষ্ণৱী কীৰ্ত্তন।
কৰ্ম্মবন্ধ কৰি নাশ বৈকুণ্ঠে পাইলে বাস
ইতো আতি বিদিত সংসাৰে।।
তাতো কোটি কোটি গুণ পাপমতি নিদাৰুণ
তোমাৰ নামত কৈলো আশা।
পৰম পতিত আমি পতিত পাৱন তুমি
ই জানিয়া কৰিলো ভাৰসা॥
ধন্য ধন্য কলি কাল ধন্য নৰতনু ভাল
ধন্য ধন্য ভাৰতবৰিষে।
তপ জপ যজ্ঞ তেজি তোমাৰ চৰণে ভজি
তুৱা নাম ঘোষয় হৰিষে॥
সকল নিগমে কয় অভয় তোমাৰ পায়
আক ভালে জানি নাৰায়ণ।
মাধৱ মূৰুখমতি তুৱা পাৱে যদুপতি
সত্যে সত্যে পশিলো শৰণ॥
ৰাগ সেয়ে।
মোকে দেখিয়ো না কেনে অহে জগন্নাথ
মই বড় পাপেৰ পাপী।
সংসাৰ কূপত পৰিয়া তোমাৰ
চৰণে নধৰো চাপি॥
কত তপসাই নৰ তনু পাই
গোৱাইলো বিষয় ভোলে।
--৫
