সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:বৈষ্ণৱী-কীৰ্ত্তন.djvu/১২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১০
বৈষ্ণৱী কীৰ্ত্তন।

দৈত্য চক্ৰবাত
কৃষ্ণৰ লীলাত
জগতৰ স্বামী
মাতৃ কোলগামী
জগত নিখিল
বিস্ময় মিলিল
আসি গৰ্গ ঋষি
জাত কৰ্ম্ম ৰাশি
বিধিৱতে নাম
কহি গুণ গ্ৰাম
পাছে ব্ৰহ্মপুৰে
সোণাৰ নুপুৰে
অগনি সৰ্পক
দেখি দেন্ত হাক
গোপিকাৰ ঘৰে
অপকাৰ কৰে
গোপীগণ আসি
কৃষ্ণচেষ্টা ৰাশি
দেখিলে গোৱালী
নানা চতুৰালি
কি কহিব আই
নদোহন্তে গাই

   

ভৈল কন্ধপাত।
পড়িয়া শিলাত॥
প্ৰভু অন্তৰ্য্যামী।
তুলিলন্ত হামি॥
গৰ্ভত দেখিল।
যশোদা ডৰিল॥
গোপনত বসি।
কৰিলা হৰিষি॥
থৈলা কৃষ্ণ নাম।
গৈলা নিজ ধাম॥
ৰঙ্গে ভ্ৰমি ফুৰে।
ৰুণ ঝুণ কৰে॥
যান্ত ধৰিবাক।
নুশুনন্ত তাক॥
পশি দমোদৰে।
দেখি নিৰন্তৰে॥
যশোদাত হাঁসি।
কহন্ত প্ৰকাশি॥
শিশু বনমালী।
কৰন্ত ধূৰ্ত্তালি॥
কৃষ্ণৰ অপায়।
বৎসক পিয়ায়॥