সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/৫২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৬
বৈদেহী-বিচ্ছেদ।


ভৰত—ককাইদেউ! যজ্ঞত স্বৰ্ণসীতাৰ আৱশ্যক কি?

ৰাম—অশ্বমেধ যজ্ঞত ৰাণী নোহোৱাকৈ ৰজা বহিব নোৱাৰে। যদিও কেতিয়াবা ৰাণী নাথাকে, তেন্তে সোণেৰে ৰাণীৰ প্ৰতিমূৰ্ত্তি এটি কৰিয়েই বামাসনত বহুৱাব লাগে। ৰজাৰ সৰ্ব্বাঙ্গ পূৰ্ণ হব লাগে। নহলে যে ৰজা বামাঙ্গ বৰ্জ্জিত হয়।

ভাৰত—তেন্তে স্বৰ্ণসীতা সম্পূৰ্ণ সীতাৰ আকৃতিৰেই হব লাগিব নে?

ৰাম—যিমান পাৰি চেষ্টা কৰিব লাগে।

(সসৈণ্য়ে ঘোৰা সহ লক্ষ্মণৰ পুনৰ প্ৰবেশ)

লক্ষ্মণ—ককাইদেউ! অভিযানৰ নিমিত্তে সকলো প্ৰস্তুত। আদেশ হ’লেই যাত্ৰা কৰিব পাৰোঁ।

ৰাম—জয় পত্ৰ কি বুলি লিখা হ’ল? এবাৰ পঢ়াছোন?

(বীৰবেশে লক্ষণৰ জয়পত্ৰ পাঠ)

জয়পত্ৰ।

ৰঘুকুল ধুৰন্ধৰ, অযোধ্যাৰ অধীশ্বৰ,
বীৰকুল চুড়ামণি ৰাজ চক্ৰবৰ্ত্তী ৰামে,
পুণ্য হেতু, অশ্বমেধ যজ্ঞ পাতি,
দ্বিগ্বিজয়াৰ্থে অশ্ব কৰিলে মোচন।
অশ্বৰ ৰক্ষাৰ হেতু, শত্ৰুৰ দমন হেতু,
বাহিৰিল সৈন্য সমে কেশৰী লক্ষণ।
যাৰ সাধ্য আছে অশ্ব কৰিব বন্ধন,
নতু অধীনতা মানি, যজ্ঞৰ সম্ভাৰ আনি,
উপস্থিত হব যজ্ঞে, এয়ে নিমন্ত্ৰণ।