f ৰজাঘৰীয়া বিষয়ত আশাতীত দক্ষতা, কৃপণালি কৈ বা অসৎপথে ধন সচা বা অৰ্জ। কাৰ্যত অপটুতা, এই এটাইবিলাক আপোনাৰ স্বৰ্গীয় আত্মাৰ পোহৰ মাথোন। যদিও আপুনি যোৱা ১৩০৬ চনৰ পুণ্যমাহ মাঘ মাইৰ ১০ দিনৰ দিন, কৃষ্ণা সপ্তমী তিথিত, পুৱা ৯ বজাৰ পৰত, অতি অলপ ৬৩ বছৰ বয়সৰ মূৰ পেলাই, সংসাৰ কাৰ্যত সমূলি অনভিজ্ঞ ভাই শ্ৰীমান ভৱনীক মোৰ লগত থৈ নিত্যধা বা শান্তি কুলৈ যাত্ৰা কৰিলে, আপোনাৰ ৰোগী শয্যাৰ অপূৰ্ব্ব দৃশ্য, ৰোগৰ দাৰুণ যন্ত্ৰণা অতিক্ৰম কৰি, তন্ত্ৰ ঘোষা আৰু গীতাত অনুৰাগ, মাজে মাজে মাজনিশা অতি ৰসাল ঘোষাৰ সুৰ লগাই পৰ-দিয়া মানুহক অপুৰ্ব প্ৰেমত বুৰাই দিয়া, বাজলৈ উলিওয়াৰ পৰৰে পৰা প্ৰাণ পয়ান মুহু- ওঁলৈকে দয়াময়, ব্ৰজনাথ, দেউগোপাল ইত্যাদি স্পষ্ট, সময়ে, আধফুটা মাতেৰে হৰিনাম উচ্চাৰণ, আৰু তিলকাঞ্চন বৈতৰণীৰ কাৰ্যত নিজ জ্ঞান আৰু শক্তিৰে হাত তুলি গৰুৰ নেজত ধৰি পুৰুহিতৰ মন্ত্ৰ পাঠত যোগ দান কৰাকে আদি কৰি কিছুমান কাৰ্যলৈ মনত পৰিলে অকালত পিতৃ বিয়োগৰ শোক লঘু কৰিবৰ বাট যেন কিছু মুকলি পাওঁ। দেউতা। আপনি গৈ নিত্যধামত গোলোকবিহাৰী পৰ- মেশ্বৰৰ চৰণ-মায়াত থাকি বিমল আনন্দ ভোগ কৰিছে আৰু আমি আপোনা, আমালৈ থৈ যোৱা একো থুপি তৰাৰ নিচিনা গুণাৱলীলৈ চায়ে চলিব নোৱাৰি, দিশনিৰ্দেশক তৰা চিনিৰ নোৱৰ। সমুদ্ৰপথৰ পথিকবিলাকৰ দৰে এই অপাৰ সংসাৰ সমুদ্ৰত পৰি পথহাৰা হৈ উৱাদিহ নোহোৱাকৈ ঘূৰি ফুৰিছোঁ। -
