এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১৯)
পাৰ্ব্বতী সহিতে চড়ি বৃষভত।
আসিলন্ত লক্ষ্মী যেন স্বামীৰ লগত॥
যি স্থানত প্ৰভু যজ্ঞ বাৰাহ আছন্ত।
হৰগৌৰী তৈকে লাগি ৰঙ্গে চলিলন্ত॥
হেন দেখি বাৰাহ পৃথিবী ৰঙ্গ মনে।
আগবাঢ়ি দুইকো নিলন্ত তাৱক্ষণে।
বসিবাক লাগি প্ৰভু আসন দিলন্ত॥
হৰগৌৰী দুয়োজনে তাতে বসিলন্ত।
পুচিলা কুশল বাৰ্তা কৰি সতকাৰ॥
অন্যো অন্যে কহিলা কুশল আপোনাৰ।
এহিমতে তাত চাৰি বসিয়া আছন্ত॥
পৃথিবীৰ যত কাৰ্য্য বাৰাহ কহন্ত।
শুনি গৌৰী মহেশক কহিলা প্ৰণামি॥
মোৰ মনোৰথ পুৰিয়োক মোৰ স্বামী।
বাৰাহ পৃথিবী মনে যা ইচ্ছা কৰে।
মোৰ মন পুৰা স্বামী ৰম্য সৰোবৰে॥
পাৰ্ব্বতীৰ বাণী শুনি হৰে মাতিলন্ত।
মোৰ ইচ্ছা এহি বুলি হৰে কহিলন্ত॥
শুনি গৌৰী পৃথিবীয়ো ভৈলা হংসীবেশ।
হংস হৈয়া চাৰিজন জলত প্ৰবেশ॥
উৰাৱ কৰিয়া যাই মাজত পৰিলা।
সমস্ত চতকে গৈই চাৰিকো বেৰিলা॥
