পৃষ্ঠা:বালীবধ নাটক.pdf/১৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১০ )


ভৰতক দিবা সমাচাৰ
থাকা গৈ সুখে অযোধ্যাত;
নেলাগে ভুগিব দুখ
চিৰ দুখী ৰামৰ লগত।
লক্ষ্মণ। কিয় ৰঘুমণি তুমি
কোৱা এনে হতাশ কাহিনী,
স্থিৰ বুদ্ধি ঐশ্বৰীক অন্তৰ তোমাৰ
তথাপি দেখুৱা কিয় চিত্তৰ বিকাৰ?
জটায়ুয়ে দিছে সমাচাৰ
ৰাৱণ নামেৰে লঙ্কাৰ অধিপে
নিছে হৰি জানকী সতীক।
নেজানো বসতি ক’ত সেই ৰাৱণৰ,
কিন্তু জানিবা ৰাঘব,
আছে যদি পতালত,
নাই, কোনো নিম্ন প্ৰদেশত,
তথাপি নাশিম আমি সেই দুৰ্ম্মতিক।
এতিয়া বিচাৰো আমি
কেনি আছে লঙ্কা দ্বীপ,
কি ৰূপে দুনাই আমি
লভিব পাৰিম সেই জানকী দেবীক॥