পৃষ্ঠা:বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব.pdf/৯৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৯
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব

উলুপীক চাই ৰাজা কান্দে হুমাহুমি।
ওপজাওঁতে কিসক নামাৰিলাহা তুমি॥
সতিনীৰ পুত্ৰ বুলি নকৰিলা কষ্ট।
তেবেকি হৈবেক এতমান মন কষ্ট॥৩৯৪
অনেক নৃপতিৰ সুন্দৰী যত নাৰী।
তাসম্বাক বিধৱা কৰিলো স্বামী মাৰি॥
আগে পুনু বিধৱা কৰিলো দুয়ো আই।
এহি বুলি মন দুখ কৰিলা বাজাই॥৩৯৫
সেৱকসবক চাই আদেশিলা ৰাজা।
দাৰু একঠাই কৰি অগ্নিকুণ্ড সাজা॥
নসহে শৰীৰ পিতৃবধৰ সন্তাপে।
জালি দিয়া অগ্নি মই পুৰি মৰো জাপে॥৩৯৬
মৰিবাক লাগি সাজ ভৈলা নৃপবৰ।
দেখি চিত্ৰাঙ্গদা বোলে নমৰ নমৰ॥
একোমতে প্ৰভু জীৱাইবে নাহি পাৰো।
তেবেসে অগনি জালি আমিসব মৰো ॥৩৯৭,

উলুপীৰ পাতালত থকা সঞ্জীৱনী মণিৰ সম্ভেদ দান

উলুপী বোলয় শুনা চিত্ৰাঙ্গদা বাই।
স্বামীক জীৱাইবাৰ জানোহো উপায়॥
পাতালপুৰত আছে সঞ্জীৱনী মণি।
বৰ বৰ সৰ্পগণে ৰাখয় আপুনি॥৩৯৮