এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৯
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
মণিপুৰ হন্তে সেনাগণ বাজ ভৈলা।
শ্ৰাৱণৰ মেঘে যেন গৰ্জ্জিবাকি লৈলা॥৬০১
অনেক কটক সেনা লগে সাজি যায়।
নসহে পৃথিবী কম্পি কম্পি লৰি যায়॥
জৈমিনি বদতি শুনিয়োক নৃপবৰ।
কহিলো সমৰ বব্ৰুবাহ-অৰ্জ্জুনৰ॥৬০২
পিতা-পুত্ৰে যুদ্ধে মৃত্যু জিনিলা যিমতে।
প্ৰস্তুতে কহিলো মই তোমাৰ আগতে॥
ইটো কথা একেচিত্তে শুনে যিটো জন।
সকলো পাতক তাৰ হোৱয় মোচন॥৬০৩
ধন পুত্ৰ জয় হোৱে যাৱে জীৱে মানে।
মৰিলেয়ো স্বৰ্গ পাৱে দেৱৰ বিমানে॥
অৰ্জ্জুন পুত্ৰৰ যুদ্ধ যিমতে মিলিল।
জন্মেজয় নৃপতিত সাৱশেষে কৈলা॥৬০৪
তাক পদবন্ধে আৱে হৰিহৰে ভণে।
মনোৰথ সিদ্ধি হোৱে ইহাক শ্ৰৱণে॥
সংসাৰ সাগৰে তৰিবাৰ কৰা কাম।
নিৰন্তৰে নৰে ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥৬০৫
—:অন্ত:—
