পৃষ্ঠা:পদ্য চণ্ডিকাখ্যান.djvu/১২৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৭
চণ্ডিকাখ্যান।

সেহি ঘণ্টা মাতৃ হেন পুত্ৰক ৰক্ষণ।
পাপহন্তে আমাসাক কৰােক পালন॥
অসুৰৰ ৰক্ত মেদ পঙ্কত পঙ্কিল।
তীক্ষ্ণ খড়গ তব হাতে আতিসে উজ্জ্বল॥
কৰোক আমাৰ শুভ সেহি তযু অসি। (৬)
চৰশে শৰণাগত ভৈলােহোঁ দেবেশি॥
সবে ব্যাধি হােৱে নাশ হৈলে তুমি তুষ্টা।
মনােৰথ হােৱে ব্যৰ্থ হৈলে তুমি কষ্টা॥
নহয় বিপদ তব আশ্রিত জনৰ ।
কিন্তু সেহি লােক হােৱে আশ্রয় অন্যৰ ॥
আজি তুমি নানা ৰূপে ধৰি নানা মূর্তি।
দুৰন্ত দৈত্যক বিনাশিলা ভগৱতী॥
তােমা বিন এহি কৰ্ম্ম কাহাৰ শকতি।
নিস্তাৰিলা অমৰক কৰি কৃপা আতি॥
২) মায়াশাস্ত্রে বৈদ্যশাস্ত্রে আৰু তর্কশাস্ত্রে।
আদ্যবেদ বাক্যে নীতিশাস্ত্রে জ্ঞানশাস্ত্রে॥
আৰু ঘােৰ অন্ধকাৰ মমত্ব গৰ্ত্তত ।
ভ্ৰমাইছাহা জগতকে তুমি অবিৰত॥


(৬) অসি, খড়গ । (৭) মায়াশাস্ত্র, ভেল্কিবিদ্যা।