সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:পদ্য চণ্ডিকাখ্যান.djvu/১০১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৩
চণ্ডিকাখ্যান।

ক্ষুদ্র ৰক্তবীজ কটাক্ষে যাহাৰ।
ভস্মী ভূত হােৱে দেখা আশ্চর্য ব্যাপাৰ ॥
মহা পৰাক্ৰমে অষ্ট মাতৃ গণে ৰণে ।
কৰন্ত তথাপি দৈত্য নহয় পতন॥
চকিত ত্ৰিদশ গণ ভয়ে দামৱৰ।
আহাঁ কি অদ্ভুত মায়া জগত মাৱৰ॥
সৃষ্টি স্থিতি সংহৰণ যাৰ নিমেষত।
ক্ষুদ্র দৈত্য সমেৰণ তাৰ কি উচিত॥
কেৱল মাৱৰ লীলা হেৰা নৰগণ ।
আক জানি চণ্ডী পদে লইও শৰণ॥

অনন্ত ৰূপিণী, তুমি নাৰায়ণী,
 তযু মায়া বুঝা ভাৰ॥

দুলড়ি।

ত্রিদশ বিষয়, দেখিয়া সত্বৰ,
 চণ্ডিকাপাশে কালীৰ।
হৈয়া উপস্থিত,  বাক্য সুললিত,
 বুলিলা হাসি মধুৰ॥